Crash fest

Την δοκιμή των γνώσεων, των προσδοκιών και των ονείρων τους μέσα από τις πρώτες τους απόπειρες με τον κινηματογραφικό φακό θα προβάλλουν οι σπουδαστές και νέοι κινηματογραφικών σχολών στο 4ο Φεστιβάλ Σπουδαστικών και Νεανικών Ταινιών Θεσσαλονίκης, που διοργανώνει το Τμήμα Κινηματογράφου του ΑΠΘ στο πλαίσιο της Φοιτητικής Εβδομάδας και υπό την στήριξη του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Στο φεστιβάλ θα πάρουν μέρος σπουδαστές από 25 σχολές της Ελλάδας και του εξωτερικού με συνολική συμμετοχή 80 ταινιών, που διαρθρώνονται σε 3 τομείς, Μυθοπλασία, Ντοκιμαντέρ και Πειραματικές, διεκδικώντας 9 βραβεία.

Αναλυτικότερες πληροφορίες και πρόγραμμα θα βρείτε εδώ

Πολλές φορές στις νέες και ανεξάρτητες δημιουργίες μπορεί να βρει κανείς ιδιαίτερα αξιόλογα έργα, οπότε θα πρότεινα να μην το χάσετε!

Τέλος εποχής

Αυτό το διάστημα μεταξύ άνοιξης και καλοκαιριού είναι το αγαπημένο μου! Από το ανοιχτό μου παράθυρο μπαίνουν κάθε λογής μυρωδιές από τον κήπο (αχ! αυτό το γιασεμί!). Η οσμή του φρέσκου γρασιδιού και το σποραδικό άκουσμα των πρώτων τζιτζικιών να σου χαϊδεύει ήσυχα τ' αυτιά. Λίγα πλέον ρούχα. Τα πόδια ξεπροβάλουν από την κρυψώνα των παντελονιών, κάτασπρα και αμήχανα. Με κάθε σου κύτταρο ρουφάς το δροσερό -ακόμα- αεράκι, που σε κάνει να νιώθεις πιο ζωντανός παρά ποτέ.
Πολλά χρόνια τώρα δεν μπορώ να ζήσω αυτήν την εποχή ξένοιαστα. Πάντα έχω για κάποιο λόγο διάβασμα. Ακόμα και φέτος, που σε πείσμα όλων προσπάθησα να μην χάσω αυτή την αλλαγή εποχών, δεν τα κατάφερα και πρέπει να ξοδεύω τον χρόνο μου μπροστά από μια οθόνη. Θα μου πείτε, τι σας νοιάζει εσάς όλο αυτό...
Μάλλον θα έπρεπε να σας νοιάζει αφού και σεις τα διαβάζετε αυτά σε μια οθόνη.

My point... Ας κάνουμε για μια φορά κάτι δραστικό. Ας ζήσουμε τα πρώιμα καλοκαίρια πιο πολύ, μιας και δεν επιστρέφουν.

Μοίρασμα

Πρόσφατα με συμβούλεψαν να αποβάλλω την "θεωρητική" μου ματιά και να επικεντρωθώ στην "πρακτική" μου πλευρά. Κι αυτό όχι σε προσωπικό επίπεδο, αλλά στην σχέση μου με την τέχνη. Δεν μου αρέσει καθόλου αυτή η προτροπή.
Γιατί κάποιοι εμμένουν να αναπαράγουν τα γνωστά (και λανθασμένα κατά την γνώμη μου) καλούπια του "θεωρητικού" και του "πρακτικού" αντικειμένου;
Ένας καθηγητής μου έλεγε ότι είναι πολιτική της πολιτείας για να διαιρεί τα μυαλά και να υποβιβάζει την δύναμη τους, οπότε ως τέτοια είναι άκρως επικίνδυνη. Και όντως το βρίσκω φύσει αδύνατο να προσπαθεί κανείς να κλικλάρει το μυαλό του προς την μια ή την άλλη κατεύθυνση, σαν να είναι διακοπτάκι του φωτός.
Η αντίληψη, η δημιουργικότητα, η ευρηματικότητα, η έκφραση και χίλιες δύο άλλες δραστηριότητες είναι διεργασίες της νόησης, είτε αυτές μετουσιώνονται σε λόγο, είτε σε έργο, είτε και στα δύο. Η πηγή παραμένει μια και είναι το ανθρώπινο είναι στο σύνολο του.
Εκτός κι αν είμαι τόοοσο λάθος εγώ και οι διακρίσεις αυτές είναι πραγματικότητα υπαρκτή κι όχι επιβεβλημένη.
In any case, ποιός μπορεί να ισχυριστεί ότι είναι σε θέση να κατατάξει την τέχνη αποκλειστικά σε μια και μόνο κατεύθυνση;

Depiction needless description..

Marcel Duchamp και Ektoras Binikos

Όταν η τέχνη φτάνει σε τέτοιο βαθμό (αυτό)αναφορικότητας, που να αποκτά συνείδηση της ιστορικότητας της, φτάνουμε στην Νταντονική ρήση του "τέλους της τέχνης". Ή μήπως πρέπει να μιλάμε για μια νέα αρχή...;

It is book(s) case...

Η μυρωδιά του φρέσκου χαρτοπολτού, ανάμεικτη με το άρωμα του νωπού -ακόμα- μελανιού, ήταν για μένα πάντα ακαταμάχητη! Μ' αρέσει να τα οσμίζομαι, να τα χαϊδεύω, να ακούω τον ήχο των σελίδων.
Μιλάω φυσικά για τα βιβλία! Τα βιβλία, όπως και τα είδη ζωγραφικής, είναι τα μόνα είδη που άπαξ και βρεθώ σε καταστήματα πώλησης τους θέλω να τα αγοράσω όλα!! Και την δικιά μου λόξα με τα βιβλία (ξέρω είναι κι άλλοι αθεράπευτοι σαν κι μένα) θα την μοιραστούμε όλοι όσοι επισκεφτούμε την προσεχή Διεθνή Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης. Από τις 28 ως τις 31 Μαΐου όσοι παρεβρεθούν στις εγκαταστάσης της ΔΕΘ, θα μπορέσουν να δούνε όλες τις νέες εκδόσεις, να συμμετάσχουν σε διαγωνισμούς, να λάβουν μέρος σε συζητήσεις και workshops και πολλά άλλα.

Περάστε από εδώ
για να εξετάσετε περαιτέρω το πρόγραμμα και τα δρώμενα.

Για μένα ο θεσμός απέκτησε άλλο ενδιαφέρον από την στιγμή που κατάφερα να ακούσω τον αγαπημένο μου συγγραφέα να μιλάει για την δουλειά του και να μου υπογράψει ο ίδιος το βιβλίο του. Μην την χάσετε, ακόμα και σε πείσμα των κακοθελητών που διακηρύσσουν τον επικείμενο "θάνατο" των βιβλίων, ενόψη των e-books!